Strategia podatkowa

Brak jest legalnej definicji strategii podatkowej. Warto jednak wskazać jak strategię podatkową opisano w Wytycznych w zakresie Ram Wewnętrznego Nadzoru Podatkowego, opracowanych przez MF na potrzeby Programu współdziałania:

• strategia podmiotu powinna wskazywać, że kwestie podatkowe traktowane są jako zagadnienie odpowiedzialności przedsiębiorstwa, a płacenie podatków w kwocie i w czasie wymaganymi przepisami prawa jest traktowane jako należny zwrot części zysku do społeczeństwa, w którym podmiot funkcjonuje i wykorzystuje jego zasoby,

• strategia podatkowa podmiotu wskazuje wizję i misję podatkową oraz cele podatkowe (długoterminowe), uwzględniając jednocześnie ich wpływ na realizację celów biznesowych podmiotu. Jest ona spójna z zasadami wskazanymi w strategii podmiotu oraz wartościami etycznymi przyjętymi przez podmiot.

• strategia podatkowa powinna być, jak wskazano w powyższym dokumencie, katalogiem formuł decyzyjnych, obejmujących cele oraz środki umożliwiające prawidłową i terminową realizację obowiązków wynikających z przepisów prawa podatkowego.

Strategia podatkowa powinna odnosić się do takich kwestii jak:

• ryzyko podatkowe – które jest ogólną orientacją co do zagrożeń podatkowych, jakie mogą pojawiać się w ramach działalności danej firmy lub wynikać z samego faktu działania w określonej branży; strategia ryzyka podatkowego powinna określać podejście organizacji do ograniczania ryzyka podatkowego poprzez minimalizację zagrożeń ze strony otoczenia podatkowego oraz wykorzystania szans, jakie daje prawo podatkowe;

• tzw. apetyt na ryzyko (pożądany poziom ryzyka podatkowego, które firma jest gotowa zaakceptować w swojej działalności, z ang. risk appetite) – strategia podatkowa powinna opisywać gotowość przedsiębiorstwa do podjęcia ryzyka, w tym gotowość do uwzględniania pozycji podatkowych, które mogą zostać niezaakceptowane/podważone przez administrację skarbową;

• poziom zaangażowania organu zarządzającego w proces podejmowania decyzji z zakresu planowania podatkowego;

• raportowanie;

• składanie deklaracji;

• strategia płatności zobowiązań podatkowych.

1. Kto jest zobowiązany do sporządzania strategii podatkowej?

1) podatkowe grupy kapitałowe, bez względu na wysokość osiągniętych przychodów;

2) podatnicy inni niż podatkowe grupy kapitałowe, u których wartość przychodu uzyskana w roku podatkowym przekroczyła równowartość 50 mln euro przeliczonych na złote według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski w ostatnim dniu roboczym roku kalendarzowego poprzedzającego rok podania indywidualnych danych podatników do publicznej wiadomości.

2. Co obejmuje informacja o realizowanej strategii podatkowej?

1) informacje o stosowanych przez podatnika:

a) procesach oraz procedurach dotyczących zarządzania wykonywaniem obowiązków wynikających z przepisów prawa podatkowego i zapewniających ich prawidłowe wykonanie,

b) dobrowolnych formach współpracy z organami Krajowej Administracji Skarbowej, (np. procedura obiegu dokumentów, kontroli dokumentów, dowodów księgowych,; procedura dotycząca sposobu kontroli terminowości i prawidłowości składania deklaracji podatkowych, płatności podatkowych; procedura VAT, należyta staranność, weryfikacja kontrahentów – VIES, wykaz podatników – biała lista.)

2) informacje odnośnie do realizacji przez podatnika obowiązków podatkowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, wraz z informacją o liczbie przekazanych Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej informacji o schematach podatkowych, o których mowa w art. 86a § 1 pkt 10 Ordynacji podatkowej, z podziałem na podatki, których dotyczą,

3) informacje o:

a) transakcjach z podmiotami powiązanymi, których wartość przekracza 5% sumy bilansowej aktywów w rozumieniu przepisów o rachunkowości, ustalonych na podstawie ostatniego zatwierdzonego sprawozdania finansowego spółki, w tym podmiotami niebędącymi rezydentami podatkowymi Rzeczypospolitej Polskiej,

b) planowanych lub podejmowanych przez podatnika działaniach restrukturyzacyjnych mogących mieć wpływ na wysokość zobowiązań podatkowych podatnika lub podmiotów powiązanych,

4) informacje o złożonych przez podatnika wnioskach o wydanie:

a) ogólnej interpretacji podatkowej,

b) interpretacji przepisów prawa podatkowego,

c) wiążącej informacji stawkowej, (art. 42a ustawy o podatku od towarów i usług),

d) wiążącej informacji akcyzowej, (art. 7d ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym),

5) informacje dotyczące dokonywania rozliczeń podatkowych podatnika na terytoriach lub w krajach stosujących szkodliwą konkurencję podatkową wskazanych w aktach wykonawczych wydanych na podstawie art. 11j ust. 2 i na podstawie art. 23v ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz w obwieszczeniu ministra właściwego do spraw finansów publicznych wydanym na podstawie art. 86a § 10 Ordynacji podatkowej – z wyłączeniem informacji objętych tajemnicą handlową, przemysłową, zawodową lub procesu produkcyjnego.

Przepis zawiera otwarty katalog elementów, które powinny zostać objęte informacją o realizowanej strategii podatkowej. Podatnik może ją dodatkowo uzupełnić o informacje, które z jego perspektywy są istotne, z uwagi np. na charakter, rodzaj i rozmiar prowadzonej działalności. Przepis stanowi również, że informacja o realizowanej strategii podatkowej nie powinna zawierać informacji objętych tajemnicą handlową, przemysłową, zawodową lub procesu produkcyjnego.

3. Sposób i termin publikacji.

Podatnik zamieszcza informację o realizowanej strategii podatkowej za rok podatkowy, sporządzoną w języku polskim lub jej tłumaczenie na język polski, na swojej stronie internetowej w terminie do końca dwunastego miesiąca następującego po zakończeniu roku podatkowego.

W przypadku gdy podatnik nie posiada własnej strony internetowej, informację o realizowanej strategii podatkowej udostępnia w języku polskim na stronie internetowej podmiotu powiązanego.

Informację o adresie strony internetowej, na której będą zamieszczone informacje, należy przekazać naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu dla podatnika w terminie do 31.12.2021 r., za pomocą środków komunikacji elektronicznej ustawy o świadczeniu usług drogą elektroniczną.

W przypadku niewykonania obowiązku publikacji i informacji do US podatnik podlega karze pieniężnej. Karę pieniężną nakłada naczelnik urzędu skarbowego właściwy dla podatnika, w drodze decyzji, w wysokości do 250 000 zł.